Vaarwel
Er was eens een boom, een grote boom, die met zijn takken langs de waterkant stond. Op een zekere dag kwam er een man, gewapend met een mes. De boom hield van schrik het ruisen in, maar er was geen ontkomen meer aan. De man sneed de mooiste tak van de boom en nam hem...
Ga nu maar, jongen
Precies twintig jaar geleden nam ik afscheid van mijn lieve moeder (voor altijd 66), die na een kort, maar hevig ziekbed overleed aan een uiterst agressieve kanker, die woekerde in haar hele lichaam. Onthutst had ik gehoord hoe zij, toen ze met een flinke griep was...
Kalverliefde
Ik zal zo’n jaar of dertien geweest zijn, vermoed ik, toen ik het een tijdje zwaar te pakken had. Ze zat schuin voor me in de klas, naast Lieke, haar beste vriendin. In de verwarring die zich meester maakt van iedere jongen van die leeftijd kon ik mijn blik niet van...
Pupillenvoetbal
Jarenlang ging mijn wekker ook op zaterdagmorgen genadeloos af. Voor dag en dauw, want rond half negen werden we op het veld verwacht, Sam en ik. Als we geluk hadden speelden we (Delta Sports F12) thuis, maar om de week hadden we er tegen die tijd ook al een reis...
Food for thought
We kennen elkaar nu zo’n negen maanden, lieve lezers, dus ik ben er klaar voor om op deze plaats een bekentenis te doen. Ik ben er niet trots op en het achtervolgt me langer dan me lief is. Het bepaalt mijn zelfbeeld en, ijdeltuit als ik ben, ook het beeld dat anderen...
Zonder woorden
‘Ik bel je, maar dat had ik net zo goed niet hoeven doen’, daverde je door de telefoon, nog voor ik mijn naam kon zeggen. We hadden de week ervoor samen in het buitenland gewerkt en ik was net op kantoor aangekomen. Hoewel je de deelnemers nog had voorgehouden dat de...
Weer(ga)loos
‘Het enige wat me nog kon kalmeren in die slapeloze nachten naast Davids wieg, het enige wat mij gerust kon stellen, was zijn aanraking. Voelen dat hij warm was. Zijn hoofdje in de kom van mijn hand, zijn hartenklop voelen door de fontanel. Als ik mijn vinger in zijn...
Bram Bakker in gesprek met…
Vlak voor mijn verlate zomervakantie had ik een mooi gesprek met Bram Bakker. We raakten tal van onderwerpen, met haptonomie als centraal thema. Er stonden twee camera’s te snorren en de fraaie beelden van Frank van Hees zijn bewaard gebleven. Ik deel ze graag....
Ja!!
Ik bezocht deze week tot twee keer toe een psychiater. Met onze zomervakantie in het vooruitzicht startte ik de werkweek met een opname in de YouTube serie ‘Bram Bakker in gesprek met…’ op ’t fraaie landgoed Leyduin in Heemstede. We hadden een geanimeerd gesprek over...
Ubuntu
Ik zat op een betonnen bankje voor de aula van de Erasmus Universiteit in Rotterdam te wachten op Maria, met wie ik in de avonduren Bedrijfskunde studeerde. Maria had me enkele weken geleden uitgenodigd om met haar mee te gaan naar de opening van het academisch jaar,...
Rondje van de zaak
Vorige week was good old Willem Pollmann weer even terug, ze wees ons op kinderen, die in hun eerste week ergens tussen het sterrenrijk en de aarde zweven voordat ze voet aan de grond zetten op een goede landingsplaats. Zonder ‘n warm welkomstcomité wordt het niks. Ze...
Een huis vol of full-house?
Ruim zes jaar geleden werd mijn oudste kleinzoon Mike geboren. Ik vloog erheen en trof een huis vol aan. Trots als een aap vertelde ik het aan iedereen die het maar wilde horen. Natuurlijk ging er ook een bericht naar mijn oude vriendin Willem Pollmann, die toen net...
Plassen
Aangeslagen, met natte ogen van het huilen, stond Sophie op de stoep bij mijn dochter Charlie, die is gezegend met een fijnzinnig inlevingsvermogen. Ze barstte opnieuw in snikken uit en met horten en stoten vertelde ze dat haar vriend zojuist hun relatie had...
Cell-fie
Vandaag is het de beurt aan de cel, die beslist niet van steen is. Cellen in ons lijf, of ze nu lichaamseigen zijn of logé, zijn heel gevoelige types. We hebben het van geen vreemden. Wij bezitten allemaal zo’n 37,2 biljoen van die minuscule dingetjes en noemen ze,...
De spreeuw en het peloton
Het is een mooie zomeravond en de zon zakt langzaam achter de horizon. Een zwerm spreeuwen vormt een wolk in de lucht alsof ze met onzichtbare touwtjes aan elkaar zijn verbonden. Zonder elkaar te raken zijn ze voortdurend in beweging, prachtig afgestemd op de andere...
Beau
Hij werd voortijdig van de Militaire Academie geschopt en ook met zijn studie wilde het niet echt lukken, maar feesten kon hij als de beste en met gokken verdiende hij een fortuin. Hij kleedde zich naar de laatste mode en bij dames gooide hij hoge ogen. Richard ‘Beau’...
Vriendelijke woorden
Als kind logeerde ik met mijn ouders en broertjes geregeld bij mijn grootouders, die in een klein dorpje woonden onder de rook van Gouda. Wij woonden zelf op de Veluwe en de reis naar opa en oma was in die dagen niks minder dan een wereldreis; op één dag heen en weer...
Twee werelden
Het is nog vroeg als ik mijn sleutels uit het kastje graai en naar buiten loop. Ik ontgrendel de auto, gooi mijn jas op de achterbank en hang de stekker terug in het laadstation. Het is een mooie ochtend, het zonnetje schijnt en een merel zingt vanuit de dakgoot. Ik...
Amor vincit omnia
Het meeslepende boek Zwijgpijn van Janine Meins stond al een tijdje in m’n boekenkast klaar en toen we onlangs in Italië vijf dagen aan boord waren bij onze vrienden André en Belinda greep ik mijn kans. Terwijl dolfijnen ons de weg wezen langs de Ligurische kust zakte...
Party time!
Dit is een historische stadswandeling down Memory Lane, langs vlaggende kaasblokjes, in salami verpakte augurken en rauwe bloemkool met een dipsausje. Sigaretten, met en zonder filter, wenken je uitnodigend op ieder tafeltje, bier en Spaanse wijn voor de mannen en...
Vaderdag
Een eindeloze regenbui geselde de kant-en-klare tent, die ik voor een lang weekend had gehuurd bij een boer in Zeeland. Het tentdoek klapperde vervaarlijk bij de rits en alles voelde klam en nat. Ik werd wakker en zag vanuit mijn ooghoeken mijn kleine mannetjes op de...
Haptonomie!
Stap in een volgepakte auto met jengelende kinderen op de achterbank en ga tien uur rijden naar een onbekende bestemming. Het is razend druk onderweg, met verkeersopstoppingen, gladheid op onverwachte plekken en een flinke kans op ongelukken. Aangekomen ter plaatse...
Gelukszoekers
Ze hadden een fortuin betaald aan een tussenpersoon voor een lange reis, die ze naar de andere kant van de wereld zou voeren. In het holst van de nacht waren ze met z’n honderden vertrokken, hun voornaamste bezittingen zaten in een oude koffer. Hoe zou het zijn in het...
Waarnemen
De gemiddelde leeftijd klom deze week naar een ongekende hoogte. Niet alleen tikte ik afgelopen vrijdag zelf de drieënzestig aan, het was ook de week van mijn vader Ben (89), mijn goede vriend Ted (87) en mijn oude baas Wim (76), die me naar aanleiding van mijn...
Fred
Fred en ik komen uit hetzelfde nest. We groeiden op in Bennekom, de hemel op aarde, speelden altijd buiten en waren onafscheidelijk. Ik herinner me vooral zijn ogen: helder, scherp en vol levenslust. Toen mijn vader hoofd van een school werd verhuisden we naar het...
Openen en sluiten
Toen mijn jeugdvriend Erik me jaren geleden vroeg met hem mee te gaan op een businesstrip naar het schilderachtige Tortola hoefde ik niet lang na te denken. Na een lange reis zetten we voet op het Bounty-eiland waar kippen en hanen luidruchtig het straatbeeld bepalen....
Raak me aan!
Terwijl het kattenluikje nog klappert horen we ze in de gang al miauwend aankomen. De ene luid en duidelijk, de andere meer ingetogen, bijna terloops. Tokyo en Nairobi komen uit hetzelfde nest, een boerderij op de Veluwe. We waren net aan de Netflix-serie Casa de...
In de wolken
Hoewel ik al op jonge leeftijd m’n vragen had hoe die wolk in godsnaam zijn gewicht zou kunnen dragen groeide ik op met het heilige geloof dat er, ergens op een grote wolk, een fraaie stoel stond met daarop een oude man die ons allemaal in de gaten hield. Als kind...
Mijn Koningin
Balancerend op een wankel keukentrapje hang ik vanochtend vroeg vlag & wimpel op. Het is nog koud. Het klusje is snel geklaard en trots neemt de wind bezit van het doek dat direct uitbundig begint te wapperen. Ter ere van Koning Alex, die vandaag de vorstelijke...
Jouw motto?
Toen na jaren trouwe dienst onze wasdroger zijn laatste, zoet ruikende adem had uitgeblazen togen wij er op uit om een nieuwe uit te zoeken. Gedreven door een hardnekkige trouw aan de plaatselijke middenstand stapten we opgewekt...
Doe maar wat
‘Doe maar wat’, hoorde ik hem zeggen, toen ik verbouwereerd tegenover hem zat. Hij had net z’n vijftigste verjaardag gevierd en besloten om te stoppen met werken. Drie jaar eerder had ik kennis met hem gemaakt toen ik als accountmanager in dienst kwam bij het...
Tastzin
Hoewel we behoorlijk verschillend zijn hebben we als mensheid één ding gemeen: we hebben allemaal een lichaam. Over aandacht voor dat lichaam hebben we niet te klagen. Nooit gehad, trouwens. Dat is ook niet zo gek, want zonder lichaam zouden we er niet zijn. Kijk eens...
Het water en de dijk
‘Geef het geld maar’, riep ik nèt iets te stoer toen ik van mijn werkgever de kans kreeg om een studie aan hun prestigieuze Academy te volgen. Hoewel ik het een hele eer vond dat ik was geselecteerd leek het me fijner om een studie Bedrijfskunde te doen op mijn...
Echte liefde
Als ik door een vriend op zaterdagochtend via Whatsapp word gewezen op een interview met Connie Palmen in de Volkskrant Magazine is het tijd om op te staan. De papieren krant, hoewel ook digitaal beschikbaar, is in het weekend mijn guilty pleasure. Ik raap hem van de...
Superspannend…
Eens, lang geleden, internet en mobieltjes maakten nog geen deel uit van het dagelijks leven, belandde ik bij een landelijke Arbodienst als manager van Zuid-Oost Nederland. Na het schielijke vertrek bij mijn vorige werkgever werd ik gebeld door oud-collega Anton, die...
De Stoel
De Dalai Lama beklom bij een lezing - enkele jaren geleden – moeizaam het podium. Wat hem overkwam hebben we waarschijnlijk allemaal wel eens meegemaakt: hij wist de titel van zijn betoog niet meer. Waar moest het vandaag ook al weer over gaan? Wat was er nou net...
Pleister
Ruim op tijd voor onze afspraak van half negen meld ik me bij de receptie van de multinational, waar ik ben uitgenodigd door een hoge baas, in het dagelijks leven ook fanatiek vader, om met hem te praten over haptonomie in het bedrijfsleven. ‘t Blijkt niet alleen een...
Mijn opa
Opa Elbers, de vader van mijn vader, had een meubelfabriek aan de rand van Rotterdam. In de fabriek werden bijzondere meubelen gemaakt die werden gebruikt in ziekenhuizen en laboratoria. Opa was daar ooit begonnen als boekhouder en had tijdens de Tweede Wereldoorlog...
Veerkracht
Hoewel het nog zeven uur moest worden, die ochtend in Spanje, prikte het zonnetje al voorzichtig door de wolken. De marathon van Barcelona stond op het punt om te beginnen. Twee dagen voor de start hadden we ons intrek genomen in een klein vakantiehuisje dat voor de...
Vader of opa?
Stel je toch voor dat je moet kiezen wat er leuker is: vader worden of opa? Ik zou het je niet kunnen zeggen. Het is met geen pen te beschrijven, hoe kinderen met hun komst je leven op z’n kop zetten. Hoe ze ‘t hele huis naar baby laten ruiken en in staat zijn om –...
Zeeziek
Tijdens onze laatste vakantie boekten we een boottrip naar een idyllisch eilandje op ruim een uur varen vanaf de haven, waar we ons om zeven uur in de ochtend moesten melden. Het zag er op de foto’s geweldig uit. Een tropisch eilandje met witte stranden, een...