Jarenlang ging mijn wekker ook op zaterdagmorgen genadeloos af. Voor dag en dauw, want rond half negen werden we op het veld verwacht, Sam en ik. Als we geluk hadden speelden we (Delta Sports F12) thuis, maar om de week hadden we er tegen die tijd ook al een reis...
We kennen elkaar nu zo’n negen maanden, lieve lezers, dus ik ben er klaar voor om op deze plaats een bekentenis te doen. Ik ben er niet trots op en het achtervolgt me langer dan me lief is. Het bepaalt mijn zelfbeeld en, ijdeltuit als ik ben, ook het beeld dat anderen...
‘Ik bel je, maar dat had ik net zo goed niet hoeven doen’, daverde je door de telefoon, nog voor ik mijn naam kon zeggen. We hadden de week ervoor samen in het buitenland gewerkt en ik was net op kantoor aangekomen. Hoewel je de deelnemers nog had voorgehouden dat de...
‘Het enige wat me nog kon kalmeren in die slapeloze nachten naast Davids wieg, het enige wat mij gerust kon stellen, was zijn aanraking. Voelen dat hij warm was. Zijn hoofdje in de kom van mijn hand, zijn hartenklop voelen door de fontanel. Als ik mijn vinger in zijn...
Vlak voor mijn verlate zomervakantie had ik een mooi gesprek met Bram Bakker. We raakten tal van onderwerpen, met haptonomie als centraal thema. Er stonden twee camera’s te snorren en de fraaie beelden van Frank van Hees zijn bewaard gebleven. Ik deel ze...